16روز بدون مامان جون و پدرجون

دختر گلم! 

امروز مامان جون اینا راهی سفر به ابوظبی شدن و ما موندیم و دوتا خاله.دخترم!وجود مامان جون همیشه باعث دور هم جمع شدن ماها بود.وقتی دائی سعید اینا هم میان ایران ماشالله هزار ماشاالله 17 نفر هم که میشیم ولی هیچ وقت مامان جون وپدرجون خم به ابرو نمیارن.یه پدر ومادر واقعی هستن که با دور هم بودن وشاد بودن بچه ها ونوه هاشون احساس آرامش میکنن.واسه همین وقتی میرن جای خالیشون تو شهر احساس میشه. .......... 

رسم خوبها همین است  

حرف آمدنشان شادت می کند..... 

وحرف رفتنشان با دلت چنان میکند که هنوز نرفته، 

دلتنگشان میشوی............... 

به هر حال چون میدونیم کنار دائی سعید وزن دائی ونوه های خوشگلشون بهشون خوش میگذره ما هم تحمل میکنیم. خوش به حالشون که حسابی با بچه های دائی حال میکنند........ 

 البته خاله زهرا رو که میشناسی.قراره نقش مامان جونو ایفا کنه و همه رو به بهانه های مختلف خونه مامان جون شام وناهار دعوت کنه!!! 

امشب خاله مریم(دوست دوران دانشجوئی مامان ملیحه)با همسرشون محمود آقا و گل پسرشون یونا جان شام تشریف میارن خونه ماچون هنوز دخملی رو ندیدن و واسه دیدن شما به زحمت افتادن. انشالله خدا گل پسرشونو زیر سایه پدر و مادر حفظ کنه. 

الان هم دوباره بی قراری دندون درد شما شروع شده و بابا مهدی شمارو برده تو حیاط تاب سواری.منم باید برم که الان مهمونهام تشریف میارن...بای