دلنوشته ای مادرانه تقدیم به دخترم به مناسبت روز مادر

فرزند عزیزم !دیانا جان! 

در اولین سالی که به برکت وجودت مادر شدم میخواهم صادقانه این دلنوشته را تقدیمت کنم. امیدوارم تو نیز با فرزندان خود اینگونه رفتار کنی.......  

فرزندم!  

از صمیم قلب میگویم که تا زنده ام  هیچ گاه در روز مادر، انتظار هدیه یا سپاسی را از جانب فرزندم نخواهم داشت. هیچ گاه از عنوان مادری ام برای خواسته ای متوقعانه و یا رفتاری همراه با منت، سوء استفاده نخواهم کرد. 

این را بدان از بابت شب بیداریهائی که در بالینت داشتم،شیره جانی که با بیداری از خواب نوشینم،گوارای وجود نازنینت کردم، عشق پاک و بی ریائی که نثارت کردم بر تو منتی نمیبینم زیرا من خواستم که تو قدم بر زندگیم گذاشتی. از یمن وجود نازنیت بود که من شهد شیرین مادر شدن را چشیدم. با زبانی ساده می گویم تو مرا مادر کردی........... 

اگر تو نبودی من همسری بیش نبودم. اگر تو نبودی من ایثار و گذشت مادرانه را تجربه نمی کردم. اگر تو نبودی عشق معنای واقعی امروزم را نداشت.  

تو مرا به پروردگارم عاشق تر کردی. من در تو خدایم را دیدم. در لبخند معصوم و کودکانه ات، لبخند زیبای خدا را دیدم. با نگاه عاشق بی تجربه ات، زندگی را برایم معنا بخشیدی. با زبانی ساده می گویم تو مرا مادر کردی...........  

پس به پاس وجود نازنینت که بهشت را به زیر پایم ارزانی داشت در روز بزرگداشت مقام مادر، سپاسگوی توام و مادرانه و عاشقانه تر از هر مادری بر قدوم مبارکت بوسه میزنم..........