بابائی خسته نباشی
بابائی خسته نباشی دیانای مهربون مامان! یکی یه دونه مامان! 
کم کم داره کلاسهای بابا تشکیل میشه و امروز بابامهدی بعداز مدتها ناهار کنارمون نیست.
راستش دخترم! بابا مهدی تو مدتی که دانشگاها تعطیل بودن و سر کار نمی رفت خیلی به مامان کمک کرد. هروقت شما دختر گلم تو بغل من آروم نمیشدی بابا میومد شما رو ازمن میگرفت و اونقدر راه میبردت و تو گوش های کوچولوت اهنگ میخوند تا خوابت میبرد. یا هروقت که من بیرون کاری داشتم یا خونه همکارام دعوت بودم خیالم راحت بود از اینکه پیش بابا جونت هستی. صبحهایی که من کم خواب بودم بابایی بعداز این که شما آخرین شیرتو میخوردی شمارو از من میگرفت تا من بخوابم و خستگی بیداری شبانم در بیاد. البته من هم به تلافی٬ اونقدر شبها شمارو آروم نگه میداشتم تا بابا راحت بخوابه........
یادش بخیر!اگه یه روز من نمیتونستم غذا درست کنم، بابایی غذا درست می کرد ولی نمیدونی موقع غذا خوردن چقدر پز دست پختشو میداد. مخصوصا ماهی پلو و مرغ کنتاکی!!!
عزیز دل مامان!
دوست دارم این متن قشنگو به بابایی تقدیم کنیم تا خستگیش دربیاد:
با ریسمان دلم به آغوش گرم تو پناه می برم ......
چراکه تمام رویاهایم با گرمی دستانت بارور می شوند.
ای همقدم تمام لحظه های بودن!
باش که بودنت دلگرمی لحظات هراسان و ترسان بودن است......
